แล้วจะเข้าใจว่าทำไม ปรปักษ์ถึงยอมจำนน
ในภาพนิมิตของ ‘เสี่ยวเฉียว’ ...สกุลเฉียวจะล่มสลาย สกุลเว่ยรวมแผ่นดินเป็นหนึ่ง พี่สาวถูกบีบให้ต้องฆ่าตัวตาย นางต้องตายอย่างไร้แผ่นดินกลบฝัง!
แต่อ่านแล้วยังรู้สึกเหมือนว่าตัวพระนาง ยังไม่ได้มีความรู้สึกอะไรที่ลึกซึ้งมากนัก แต่กระนั้นสัมพันธ์ทางกายของทั้งคู่ก็ชวนให้เลือดสูบฉีดมากๆ อิอิ
ท่านโหวผู้โหด เย็นชา พักดาบมาจับหมึก จับปากกาสอนภรรยาแป๊บ ...
แม้ชื่อตัวละครจะเยอะจะแยะชวนงง เฉพาะพระเอกก็มีหลายชื่อมากกก แต่ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรงจนเกินไป~อ่านได้!
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
'มงคลกิตติ์' ลงพื้นที่บางขุนเทียน page ชูแนวทาง 'เฉลิมชัย' แก้ลิงแสม
แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด
จูบหนึ่งของหญิงสาวช่วยชีวิตท่านประธานผู้เปลี่ยนร้อยร่าง
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจเพื่อเชื่อมสัมพันธ์ ส่วนพระเอกแค่แต่งเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
ปล. เราชอบปกเก่ามากกว่าปกใหม่ซะอีก มันเข้ากับเนื้อเรื่องแต่ละเล่มมากกว่าอ่ะ
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง